หน้าหลัก » ข้อมูลทั่วไป » ประวัติสถาบัน
เดือนกรกฎาคม ปี 2547 เอกอัครราชทูตและผู้ว่าราชการจังหวัดกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือเหนือ ได้กำหนดการทำงาน การประชุมร่วมกันและจัดตั้งศูนย์ปฏิบัติการร่วมกลุ่มจังหวัด หลักสูตรการฝึกอบรมร่วมกัน ต่อมาเมื่อเดือนธันวาคมปี 2547 มีกาประชุมร่วมเอกอัครราชทูต – ผู้ว่าราชการจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเห็นชอบให้จัดตั้งศูนย์ปฏิบัติการร่วมกลุ่มจังหวัด ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ROC มหาวิทยาลัยขอนแก่น และดำเนินการในปี 2548 มหาวิทยาลัยขอนแก่นได้จัดตั้งสถาบันยุทธศาสตร์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือขึ้น โดยดำเนินงานเกี่ยวกับการจัดทำแผนยุทธศาสตร์จังหวัด กลุ่มจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในปี 2550 จัดตั้งศูนย์ ROC ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ดำเนินงานเกี่ยวกับการเชื่อมโยงการพัฒนาและยุทธศาสตร์ในด้านต่าง ๆ ระหว่างประเทศเพื่อนบ้านกับกลุ่มจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ต่อมาเนื่องในโอกาสวาระครบรอบ 50 ปี แห่งการก่อตั้งมหาวิทยาลัยขอนแก่น “50 ปี แห่งการอุทิศเพื่อสังคม” ในปี พ.ศ. 2557 มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้จัดทำโครงการสำคัญและได้รับอนุมัติงบประมาณ เพื่อดำเนินงานแก้ไขและพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยใช้องค์ความรู้ที่เกิดจากการเรียน การสอน และการวิจัยเข้าปฏิบัติงานในพื้นที่ ในชื่อ “โครงการแก้ไขปัญหาสาธารณสุขและการศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางสังคม” และต่อมาได้จัดตั้งสำนักงานประสานความร่วมมือพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือขึ้น เพื่อเป็นหน่วยงานประสานการดำเนินงานดังกล่าว กระทั่งปี 2560 ได้ยุบรวมหน่วยงานตามนโยบายของมหาวิทยาลัยร่วมกับ สถาบันยุทธศาสตร์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในชื่อ “สถาบันยุทธศาสตร์และประสานความร่วมมือเพื่อพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ” ต่อมาปี 2561 ได้ปรับบทบาทและเปลี่ยนชื่อหน่วยงานเป็นสถาบันวิจัยยุทธศาสตร์และประสานความร่วมมือเพื่อพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดยดำเนินงานสนับสนุนพันธกิจของมหาวิทยาลัยขอนแก่น ปฏิบัติงานประสานความร่วมมือ ขยายผลนโยบายการขับเคลื่อนการพัฒนาในภาคการเกษตรและชนบท และด้านความมั่นคง อันเกิดจากการประสานงาน ของบุคลากรและหน่วยงานต่าง ๆ ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น การบูรณาการงานกับส่วนราชการของจังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคธุรกิจเอกชน ภาคประชาสังคมในทุกจังหวัดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ส่วนราชการตามกระทรวง กรม กองต่าง ๆ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าองค์ความรู้ของมหาวิทยาลัยที่เกิดจากการเรียน การสอน และการวิจัย สามารถนำไปปฏิบัติและเกิดประโยชน์ได้จริงในพื้นที่